ویرایش صوتی فاطمه هرسینی

• زمان: 04 ساعت 56 دقیقه
• نویسنده: یوسف علیخانی
• گوینده: یوسف علیخانی

مجموعه‌ی «عروس بید» از ده داستان کوتاه تشکیل شده. علیخانی در این مجموعه به داستان‌های هول‌انگیز و خلق موقعیت‌ها و فضاهای وحشتناک نزدیک‌تر شده است. داستان‌های عروس بید، روایات موجز و جذابی هستند که گاه ماجرا در ماجرا شده و مخاطب را تا پایان می‌کشانند و شگفت‌زده‌اش می‌کنند. عناصر طبیعت، که در تمام آثار این نویسنده نقش پررنگی دارند، این‌جا یک قدم فراتر آمده و چون شخصیت‌های داستان ایفای نقش می‌کنند؛ از حیوانات و گیاهان گرفته تا کوه‌ها و دره‌ها. باورها و اعتقادات مردم میلَک در این مجموعه نیز اهمیتی اساسی دارند و این‌جا، نقش خرافات نیز از پیش پررنگ‌تر شده است. «پناه بر خدا»، «آقای غار»، «هراسانه»، «پنجه»، «رتیل»، «جان‌قربان»، «عروس بید»، «مرده‌گیر»، «بیل سر آقا» و «پیر بی‌بی» ده داستان این مجموعه هستند.

• زمان: 04 ساعت 39 دقیقه
• نویسنده: هکتور گارسیا, فرانسیس میرالز
• مترجم: شراره معصومی
• گوینده: سلمان ظاهری

هکتور و فرانسیس نخستین بار یک‌دیگر را در شبی بارانی و در شهر توکیو از نزدیک دیدند و ایده‌ی خلق کتاب «ایکیگای» در همان شب شکل گرفت. هر دو آثار یک‌دیگر را خوانده بودند و کمابیش دیگری را می‌شناختند. دیدارها و گفتگوهای این دو نفر ادامه پیدا کرد و محور صحبت‌هایشان هم «معنای زندگی» بود. آن‌ها در تلاش بودند تا آن‌چه «ویکتور فرانکل» در کتاب ارزشمند «انسان در جست‌وجوی معنا» گفته را در عمل تحقق بخشند. تا آن‌که پای واژه‌ی «ایکیگای» به یکی از گفت‌وگوهایشان باز می‌شود. این اصطلاح ژاپنی که تقریباً «شادی مشغولیت دائمی» ترجمه‌ می‌شود، چیزی است شبیه به معنادرمانی و حتی شاید فراتر از آن. شهر اوکیناوای ژاپن بیش از هر جایی توجه نویسندگان را جلب می‌کند؛ شهری که بالاترین میانگین طول عمر جهان را دارد. گارسیا و میرالز به اوکیناوا می‌روند و با بسیاری از افراد بالای صد سال (که تعدادشان اصلاً کم نیست)، مصاحبه می‌کنند و از آن‌ها درباره‌ی معنا و فلسفه‌ی زندگی می‌پرسند و نتیجه‌ی شگفت‌انگیز تلاش‌هایشان را در این کتاب منتشر می‌کنند؛ نخستین کتابی که مردم سراسر جهان را با «ایکیگای» آشنا کرد. این دو نویسنده سه سال بعد از این کتاب، پروژه‌ی مشترک دیگری نیز داشتند که نتیجه‌اش کتابی است به نام «ایچیگو ایچی».

• زمان: 28 ساعت 04 دقیقه
• نویسنده: ادوارد براون
• مترجم: مانی صالحی علامه
• گوینده: امید تقوی

ادوارد براون پس از مدت‌های رؤیای بازدید از ایران، در سال 1888 به‌منظور پژوهش، مطالعه و همین‌طور گردشگری راهی کشورمان شد. او در این یک اقامت یک‌ساله، با فرهنگ، رسوم و اخلاق ایرانیان آشنا شد و زبان فارسی خود را نیز از پیش بهتر نمود. اما نتیجه‌ی این یک سال، تنها کتاب «یک سال در میان ایرانیان» نبود. او پس از بازگشت به وطنش و دانشگاه کمبریج، تا پایان عمر به تدریس زبان، تاریخ و ادب فارسی پرداخت. یک سال در میان ایرانیان نخستین بار در سال 1893 منتشر شد و توفیق چندانی در جذب مخاطبان نداشت. سال‌ها بعد و پس از انتشار چاپ‌های بعدی بود که این کتاب را به دست مخاطبان بیشتری رساند و اقبالی که انتظارش می‌رفت را نصیب آن کرد

• زمان: 03 ساعت 34 دقیقه
• نویسنده: یوسف علیخانی
• گوینده: یوسف علیخانی

مجموعه‌ی «اژدهاکشان» از پانزده داستان کوتاه تشکیل شده. داستان‌های این‌مجموعه نمونه‌هایی برجسته در ادبیات بومی و اقلیمی محسوب می‌شوند. علیخانی در داستان‌های این مجموعه نیز به سراغ باورها و اعتقادات مردم روستا رفته است. پشتوانه‌ی فرهنگی، اجتماعی و تاریخی اثر در کنار توجه نویسنده به بُعد مردم‌شناسی در داستان‌هایش، ترکیب تازه‌ای ساخته است که می‌تواند هر مخاطبی را با خود تا پایان همراه کند. عناوین داستان‌های اژدهاکشان از این قرارند: «قشقابل»، «نسترنه»، «دیولِنگه و کوکبه»، «گورچال»، «اژدهاکشان»، «ملخ‌های میلک»، «شول و شیون»، «سیا مرگ و میر»، «اوشانان»، «تعارفی»، «کَل گاو»، «آه دود»، «الله‌بداشتِ سفیانی»، «آبِ میلک سنگین است» و «ظلمات».

• زمان: 07 ساعت 09 دقیقه
• نویسنده: مریم سمیع زادگان
• گوینده: مریم سمیع زادگان

«آقادار» روایت‌گر سرگذشت پیرمردی به نام «مُلاسلیمان» است. او که سال‌هاست به‌عنوان خادم یک امام‌زاده روزگار می‌گذراند، زندگی‌اش را بیش از همه با دو چیز می‌گذراند: اولی آدم‌هایی هستند که هرکدام با دردی عمیق یا آرزویی دراز به امام‌زاده می‌آیند و چاره‌ی مشکلشان را آن‌جا می‌جویند و دخیل می‌بندد بر درختِ توی حیاط امام‌زاده که به آن «آقادار» می‌گویند. ملاسلیمان هم خود را در دردهایشان شریک می‌کند و به چاره‌جویی برمی‌آید. اما آن‌چه رزق روح ملا شده، یاد گذشته است و آدم‌هایی که حالا نیستند. گذشته چیزی است که زندگی خالی و تنهای امروز ملا بیش از همه با آن پر می‌شود؛ یاد پدری که هرگز نبوده است، یاد مادری که دیگر در قید حیات نیست و بیش از همه، یاد همسری که... خب، می‌شود گفت مدت‌هاست که دیگر نیست. اگر هم این یادها، لحظه‌ای روزهای او را به حال خود بگذارند، شب‌ها خوابشان همه‌ی آن‌چه اتفاق افتاده یا می‌توانسته بیفتد را به رخ ملاسلیمان می‌کشند. سینه‌ی سلیمان مالامال است از اسرار زوار امام‌زاده؛ اما او، از برای خود نیز رازهایی سربه‌مهر دارد.

• زمان: 02 ساعت 11 دقیقه
• نویسنده: یوسف علیخانی
• گوینده: یوسف علیخانی

مجموعه‌ی «قدم‌بخیر مادربزرگ من بود» از دوازده داستان کوتاه تشکیل شده. علیخانی در این داستان‌ها، برخلاف عموم نویسندگانِ پیش از خود، فقر و محدودیت‌های روستاییان را برجسته نمی‌کند و در پی دگرگونی اجتماعی زندگی مردم روستا نیست. او بیشتر بر رسوم چندهزار ساله‌ای تمرکز می‌کند که در فرهنگ این مردم ریشه دوانده است. نویسنده با نگاهی نو، فردیت روستانشین را در مقابل باورها و هنجارهای پیش‌فرضش قرار می‌دهد و در این بین، از عناصر خیال و جادو و وهم نیز استفاده کرده است. نتیجه‌ی تلاش‌های یوسف علیخانی در این مجموعه، داستان‌هایی است جذاب، عمیق و تأمل‌برانگیز. داستان‌های کوتاه این مجموعه «مرگی‌ناره»، «خیرالله خیرالله»، «رعنا»، «یه‌لنگ»، «مزرتی»، «آن‌که دست تکان می‌داد، زن نبود»، «کفتال پری»، «میلَکی مار»، «سَمَک‌های کوه میلَک»، «قدم‌بخیر مادربزرگ من بود» «کفنی» و «کَرنا» نام دارند.

• زمان: 05 ساعت 40 دقیقه
• نویسنده: میچ البوم
• مترجم: گیتا گرکانی
• گوینده: مهبد قناعت پیشه, سحر بیرانوند

«این یک داستان خانوادگی است و در آن یک روح هم نقش دارد، شاید بشود آن را داستان ارواح نامید. اما هر خانواده‌ای یک داستان ارواح است. مرده‌ها تا مدت‌ها بعد از رفتنشان سر میزهای ما می‌نشینند.» میچ آلبوم یک روز دیگر را با این کلمات آغاز می‌کند و از همان ابتدا می‌شود حدس زد این داستان درباره‌ی چیست: مرگ، خانواده، سوگ و البته زندگی. داستان کتاب روایتی است که شخصیت اصلی داستان که به «چیک» شهرت دارد، برای نویسنده تعریف می‌کند و در آن از دلایلش برای اقدام به خودکشی، چگونگی زنده ماندنش، سوگ مادر و آن‌چه چیک پس از مرگ او کشیده و تمام اتفاقاتی که این بین افتاده‌اند، سخن می‌گوید. او روایتش را با این جملات آغاز می‌کند: «می‌خواهی بدانی چرا سعی کردم خودم را بکشم. می‌خواهی بدانی چطور زنده ماندم، چرا ناپدید شدم و تمام این مدت کجا بودم. عیبی ندارد... به گذشته که فکر می‌کنم ، می‌بینم از روزی که مادرم مُرد، حدود ده سال پیش، از هم پاشیده شدن من شروع شد...»

• زمان: 09 ساعت 44 دقیقه
• نویسنده: جین آستین
• مترجم: رضا رضایی
• گوینده: سحر بیرانوند, مهبد قناعت پیشه

«نورثنگر ابی» روایت‌گر داستان زندگی دختری هفده‌ساله به نام «کاترین مورلند» است. او که یکی از ده فرزند یک کشیش روستایی است، دختری ساده‌دل است که علاقه‌ی وافری به رمان‌های ترسناک زمانه‌اش دارد. او گاه حوادث روزگار را هم از پشت عینک رمان‌های محبوبش می‌بیند و بر اساس آن‌ها و با مایه‌هایی از تخیل به اتفاق‌ها می‌نگرد و آن‌ها را قضاوت می‌کند. اما جهان اطراف او بسیار متفاوت از جهان داستان‌هایش است و تجربه‌ها، حوادث، سفرها و آشنایی با آدم‌های جدید، جهان تازه‌ای را به او می‌نمایاند که درک تازه‌ای از حقیقت برایش ترسیم می‌کند.

• زمان: 04 ساعت 24 دقیقه
• نویسنده: لیزابت کریگ
• مترجم: فاطمه شاداب
• گوینده: سلاله برزه

«پرستاری هنر است: و اگر هنر است، پرستار مثل هر هنرمند دیگری، از جمله نقاشان و پیکرتراشان، باید با تعهدی همه‌جانبه برای دوره‌های دشوار آمادگی داشته باشد؛ اما سروکار داشتن با بوم‌های نقاشی یا سنگ مرمر بی‌جان را چطور می‌توان با مراقبت از بدن‌های زنده‌ای که معبدی برای روح خداوندی هستند، مقایسه کرد؟ پرستاری یکی از هنرهای ظریف است؛ و ظریف‌ترینِ آن‌ها.» این جملات را «فلورانس نایتینگل» یکی از معروف‌ترین و تأثیرگذارترین پرستاران جهان، گفته است. تاریخچه‌ی پرستاری داستانی طولانی، رنگارنگ و معمولاً سرشار از احساسات مهیج است. پرستاری به شکلی که ما امروزه آن را می‌شناسیم، در قرن نوزدهم میلادی شکل رسمی به خود گرفت و سرانجام با تلاش‌های مستمر خانم نایتینگل این حرفه رسمیت یافت. اما نقش مراقبت از از بیماران، افراد زخمی، فقرا و بینوایان همواره بخشی از زندگی انسانی از زمان پیدایش جوامع انسانی اولیه بوده است.

• زمان: 21 ساعت 54 دقیقه
• نویسنده: یوسف علیخانی
• گوینده: یوسف علیخانی

داستان «زاهو» در حوالی روستای محل تولد نویسنده می‌گذرد: میلَک، مناچالان و اوان. قصه، روایت جوانی است به نام مدقلی از روستای مناچالان. روستای او به خشکی دچار شده و مدقلی سوار بر اسبش ناهید، به اوان می‌رود که آب را به جوی‌های آبادی‌اش برگرداند. آن‌جاست که دل‌باخته‌ی دختری از اهالی اوان می‌شود و بعد، با خانواده‌اش که حالا به میلَک رفته‌اند، می‌پیوندد. داستان همین‌جا ختم نمی‌شود و روزگار، مسیر پرنشیبی مقابل مدقلی و آروزهایش قرار می‌دهد. یوسف علیخانی در زاهو علاوه بر بازگشت به موطنش و روایت داستان از دل روستاهای الموت، در زبان داستانش نیز از واژگان و بیان دیلمی بهره برده و این، در کنار عناصر خیال‌انگیزی که نویسنده در شرح وقایع داستانش استفاده کرده، شنونده را بیشتر در حال‌وهوای رمان زاهو و آدم‌هایش فرو می‌برد