جستجوی پیشرفته

• زمان: 07 ساعت 21 دقیقه
• نویسنده: فئودور داستایوسکی
• مترجم: پرویز شهدی
• گوینده: آرمان سلطان زاده, شیما درخشش, مهدی صفری

کتاب «مردمان فرودست» روایت‌گر عشقی عمیق و متفاوت بین یک مرد سالخورده به نام ماکار الکسیوویچ و معشوقه‌اش، واروارا الکسیونا است که سن دخترش را دارد. فئودور داستایوسکی، رمان «مردمان فرودست» را با الهام گرفتن از نویسندگانی روسی و فرانسوی همچون نیکلای گوگول، الکساندر پوشکین، و پیتر آبلارد، به رشته‌ی تحریر درآورده است.

• زمان: 07 ساعت 00 دقیقه
• نویسنده: فئودور داستایوسکی, سرگئی نچائف, جمعی از نویسندگان
• مترجم: عباس میلانی
• گوینده: تایماز رضوانی

چند گفتار درباره‌ی توتالیتاریسم، مجموعه‌ای است از مقالات پنج نویسنده و متفکر بزرگ در باب توتالیتاریسم. دکتر میلانی این مجموعه را نخستین بار در سال 1988 در آمریکا به چاپ رساند اما انتشار کتاب در ایران چهارده سال پس از چاپ آن در آمریکا میسر شد. میلانی کتابش را پس از مقدمه‌ای کوتاه، با نام بزرگ «فئودور داستایوسکی» آغاز می‌کنم؛ نویسنده‌ی نام‌آشنای روس که «برادران کارامازوف»، «جنایت و مکافات»، «ابله»، «شیاطین»، «یادداشت‌های زیر زمین» و «شب‌های روشن» و چندین اثر درخشان دیگرش او را جاودانه و دست‌نیافتنی کرده. نویسنده‌ی دوم «سرگئی نچائف» است؛ آنارشیست قرن نوزدهم روسیه و از اعضای جنبش نیهیلیسم روسیه. نویسنده‌ی سوم «چسلاو میلوش»، شاعر، نویسنده، مترجم و دیپلمات لهستانی-آمریکایی است که سابقه‌ی دریافت جایزه‌ی نوبل ادبیات را هم دارد و آثار نظم و نثر بسیاری از خود به جا گذاشته است. نویسنده‌ی چهارم هم «میلان کوندرا»ی معروف است؛ رمان‌نویس چک‌تبار و خالق آثاری چون «بار هستی»، «شوخی»، «هویت»، «جاودانگی» و «عشق‌های خنده‌دار» که چندی پیش چشم بر این جهان فروبست. آخرین نویسنده «لِشِک کولاکوفسکی» است. کولاکوفسکی فیلسوف و مورخ لهستانی است که بیشتر با تحلیل‌های انتقادی‌اش بر اندیشه‌های مارکسیستی شناخته می‌شود و آثاری هم در این زمینه نوشته است؛ مجموعه‌ی سه‌جلدی «جریان‌های اصلی مارکسیسم»، تاریخ فلسفه‌ی مارکسیسم را دوره و بررسی می‌کند.

• زمان: 08 ساعت 14 دقیقه
• نویسنده: فئودور داستایوسکی
• مترجم: پرویز شهدی
• گوینده: آرمان سلطان زاده

اگر بگوییم داستایوفسکی تحسین‌شده‌ترین نویسنده‌ی تاریخ ادبیات مدرن است اغراق نکرده‌ایم. گواه این ادعا جمله‌ی تولستوی بزرگ است پس از شنیدن خبر مرگ داستایوفسکی: «امروز بزرگترین نویسنده‌ی روسیه درگذشت». زیگموند فروید متفکر برجسته، «برادران کارامازوف» داستایوفسکی را جذاب‌ترین رمان جهان می‌داند .اثری که منجر به مقاله‌ی درخشان فروید، «داستایوفسکی و پدرسالاری» شد. ژان لوک گدار (کارگردان برجسته‌ی موج نوی فرانسه): داستایوفسکی ادبیات روسیه است و موتزارت موسیقی آلمان. «می ترسم لایق رنج‌هایم نباشم». این جمله‌ی داستایوفسکی جوهر آثار اوست. رنج، تم مورد علاقه‌ی نویسنده‌ی «جنایت و مکافات» است . رنجی که در شب‌های روشن کمتر فلسفی و بیشتر جوانانه است. شب‌های روشن محصول دورانی‌ست که هنوز «رنج» در سطح است و به اعماق نرسیده.

• زمان: 07 ساعت 25 دقیقه
• نویسنده: فئودور داستایوسکی
• مترجم: علی اصغر خبره زاده
• گوینده: آرمان سلطان زاده

زمانی که داستایوسکی همیشه شوهر را می‌نوشت، در شرایط مالی و روحی بسیار بدی به سر می‌برد. بر همین اساس شخصیت‌های داستان تاثیر گرفته از احوالات خاص خودش در آن هنگام هستند. همیشه شوهر داستان مردی است که زندگی خوب و آرامی دارد و همیشه بسیار مطیع همسرش می‌باشد. او همسرش را بسیار دوست دارد و خودش را همیشه خوشبخت می‌داند. اما پس از مرگ زن، او با یادداشت‌هایی از همسرش مواجه می شود که نظرش را در مورد خودش و همسرش تا همیشه تغییر می دهد. از دیگر آثار فئودور داستایوسکی می‌توان به رمان جنایت و مکافات و قماربا ...

• زمان: 07 ساعت 58 دقیقه
• نویسنده: فئودور داستایوسکی
• مترجم: سروش حبیبی
• گوینده: آرمان سلطان زاده

داستایوفسکی؛ جنایت­‌کار بالفطره در وصف فئودور میخایلوویچ داستایوفسکی (1881-1821) شاید بیان این نقل­‌قول از فروید کافی باشد که می­‌گفت: «از این مرد متنفرم. او یک جنایت­‌کار بالفطره است.» داستایوفسکی بی­گمان استاد بی­‌بدیل تحلیل شخصیت است. آن­‌طور که هنوز پس از گذشت نزدیک به 150 سال، هم‌­چنان آثارش خوانده شده و مورد بررسی و پژوهش قرار می‌­گیرند. شخصیت‌­هایی که او پرداخته، آن­قدر واقعی و دقیق توصیف شده‌­اند که ما را عمیقاً به فکر فرو می‌­برند. شخصیت­‌هایی که از دل «جنایت و مکافات»، «ابله»، «برادران کارامازوف»، «همیشه شوهر» و دیگر آثارش، بیرون می‌­آیند و گاه ما را به چنان شناخت و درکی رهنمون می­‌سازند که سویه‌­های تاریکی از اسلوب رفتار و روابط آدمی را برای­مان آشکار می­‌دارد:«آدمی­زاد دوست دارد دوستِ صمیمیِ خود را پیشِ خود خار ببیند. دوستی بر پایه‌­ی حقارت حریف استوار است.» (قمار باز)