جستجوی پیشرفته

• زمان: 02 ساعت 25 دقیقه
• نویسنده: گیلیان باتلر, تونی هوپ
• مترجم: کوشیار کریمی طاری
• گوینده: سلاله برزه

گیلیان باتلر و تونی هوپ، در فصل اول کتاب «درمان اضطراب» به بیان تعاریفی از اضطراب و نگرانی پرداخته‌اند؛ سپس معایب، فواید و انواع اضطراب را بیان کرده‌اند و در ادامه، راه‌کارهایی را برای رهایی از اضطراب ذکر نموده‌اند. دومین فصل کتاب، مفصل‌تر به «درمان اضطراب» می‌پردازد. باتلر و هوپ، در این فصل یک استراتژی کاربردی را برای درمان اضطراب معرفی کرده‌اند که «آبشار آرامش» نام دارد و یک ترفند روانی معجزه‌آساست که فرد را در رهایی از نگرانی‌ها یاری می‌دهد. فصل دوم، علاوه بر آبشار آرامش، شیوه‌های درمان اضطراب دیگری را نیز شرح می‌دهد که هر کدام در موقعیتی به کار می‌آیند و مثال‌هایی را هم همراه دارند. اما فصل سوم این اثر، «درمان دارویی اضطراب» نامیده شده و توضیحاتی از اقسام گوناگون داروهای اضطراب، زمان و مقدار مصرف، فواید و عوارض آن‌ها را در بر دارد.

• زمان: 02 ساعت 48 دقیقه
• نویسنده: منیرالدین بیروتی
• گوینده: بهروز طالبی

ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی، ملقب به ناصرخسرو فیلسوف، جهانگرد، حکیم و شاعر بزرگ فارسی‌زبان است که در سال 394 هجری قمری در قبادیان از توابع بلخ دیده به جهان گشود. ناصر خسرو همچون پدرش به کار دیوانی و دبیری در دربار اشتغال داشت. پس از سالیان نه چندان دراز به خاطر داشتن روح پرسش‌گر و حقیقت‌طلب، کار دیوانی و زندگانی آسوده را کنار گذاشت و در پاسخ به خوابی که موجب انقلاب فکری و درونی او شده بود و به سمت قبله اشاره کرده بود، پای در راه سفر دور و دراز گذاشت.

• زمان: 02 ساعت 43 دقیقه
• نویسنده: گیلیان باتلر, تونی هوپ
• مترجم: کوشیار کریمی طاری
• گوینده: نازیما حسینی

افسردگی نوعی غم و اندوه و کاهش بیش از حد سطح شادمانی به خاطر موضوعی است که اهمیت آن را ندارد. در حد فاصل بین خلق گرفته و یک افسردگی حقیقی، مرز مشخصی وجود ندارد و با اعداد و ارقام نمی‌توان مقداری برای هر کدام تعیین کرد تا به طور مشخص، وضعیت خلقی تعیین گردد. در واقع غمگینی طبیعی را می‌توان یک سایه‌ی آبی رنگ دانست که به‌تدریج سرمه‌ای و سپس به سیاه می‌گراید و وقتی کاملا تیره می‌گردد، افسردگی نامیده می‌شود.

• زمان: 01 ساعت 54 دقیقه
• نویسنده: فرهاد حسن زاده
• گوینده: حامد حشمتی

آوانامه با همکاری انتشارات مدرسه کتاب صوتی «ابن بطوطه» را از مجموعه کتاب‌های فرزانگان برای علاقمندان به زندگی بزرگان این سرزمین با صدای حامد حشمتی تولید و منتشر کرده است. بخشی از اثر خدمتکار که مبهوت شده بود، بازگشت. او تا وقتی که صدای پایش از بالای کوچه و پله‌ها می‌آمد، همچنان با بهت به پشت سر خود نگاه می‌کرد و می‌رفت. قطره‌های اشک در چشمان ابن بطوطه جریانی ساخته بودند و او می‌دانست که از روشنایی است و نه گریه. همان‌جا زانو زد و گفت: «شکر خدایی را که همیشه و همواره بندگان خود را به نوازش زنده نگه می‌دارد.»

• زمان: 01 ساعت 32 دقیقه
• نویسنده: لیلا برزگر
• گوینده: بهروز طالبی

ابوالمعالی نصرالله‌بن محمد‌بن عبدالحمید منشی ملقب به ابوالمعالی یکی از نویسندگان و منشیان دربار غزنوی در سده‌ی ششم هجری بوده‌است. اصل وی به روایت هفت اقلیم، از شیراز و به روایت دیگر از غزنین است. او در آغاز جوانی به دربار بهرام شاه غزنوی وارد شد. چندی بعد در زمان سلطنت خسرو‌شاه غزنوی به مقام دبیری رسید و حتی توانست در زمان آخرین شاه غزنوی به نام خسرو ملک به مقام وزارت برسد. اما در زمان همین شاه بود که بخاطر حسادت شخصی به نام شیخ شهاب، مورد غضب قرار گرفت و تا پایان عمر به زندان افتاد. وی نثری مصنوع داشت و با استفاده از همین قریحه، کتاب کلیله و دمنه را از عربی به پارسی برگرداند و آن را به بهرام شاه غزنوی تقدیم کرد. سرانجام ابوالمعالی را در حبس به قتل رساندند.

• زمان: 01 ساعت 08 دقیقه
• نویسنده: یوسف علیخانی
• گوینده: حامد حشمتی

محمد بن عبدالله بن محمد بن بطوطه معروف به ابن بطوطه در شهر طنجه سال 703 در مراکش زاده شد. از مهم‌ترین اعمال او سفرهایی به نقاط مختلف جهان بود؛ او در سال 725 ق. به سوی مکه رهسپار شد و مصر، شام، فلسطین، حجاز، عراق، ایران، یمن، بحرین، ترکستان، بین‌النهرین و بخشی از هند و چین، جاوه، خاور اروپا و خاور آفریقا را پیمود و سرانجام به مراکش نزد شاه ابی عنان از شاهان بنی مرین برگشت. سفر او از سال 1325 تا 1352 به مدت 27 سال به درازا کشید. ابن بطوطه در گذر زندگانی خویش بیش از 117٬500 کیلومتر راه پیمود و طبق مرزبندی امروز می‌توان گفت او به 44 کشور سفر کرده‌است. او سرانجام در سال 779 در مراکش درگذشت. ابن بطوطه کمابیش هم‌عصر با مارکو پولو بود اما بیش از سه برابر مارکو‌پولو راه پیمود. ابن بطوطه را می‌توان یکی از بزرگ‌ترین جهان‌گردان تاریخ بشری به شمار آورد. این جهان‌گرد نامی مراکشی چهار یا پنج بار به ایران سفر کرد و در همگی سفرهای خاورزمین خود از زبان فارسی برای ارتباط با غیرعرب‌ها بهره برد. سفرنامه ابن بطوطه از کتاب‌های باارزش جغرافیایی سده‌های میانه است. آرامگاه ابن بطوطه در تپه‌ای مهجور مشرف به ساحل مدیترانه‌ای شهر طنجه (تنگه) مراکش است.

• زمان: 02 ساعت 53 دقیقه
• نویسنده: عزت اله الوندی
• گوینده: آرمان سلطان زاده

ابوالقاسم فردوسی طوسی زاده‌ی 329 هجری قمری شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سراینده‌ی شاهنامه، حماسه‌ی ملی ایران، است. برخی فردوسی را بزرگ‌ترین سراینده‌ی پارسی‌گو دانسته‌اند که از شهرت جهانی برخوردار است. فردوسی را حکیم سخن و حکیم طوس گویند. فردوسی شاهنامه را در 384 هجری قمری، به‌پایان رساند. دهقانان طبقه‌ای از زمین‌داران در دوران پیش از اسلام و سده‌های دوم و سوم هجری بودند و به رسوم و سنت‌های نیاکانی خود عشق می‌ورزیدند و در پاسداری از آن‌ها کوشش می‌کردند؛ برپایه‌ی اشاره‌های گذرای فردوسی، دانسته‌شده که او دهقان و دهقان‌زاده بوده است. سال مرگ فردوسی تا چهار سده پس از زمان او در منابع کهن نیامده است. به‌همین علت تاریخ مرگ او شفاف نیست. پس از مرگ او واعظ شهر به‌دلیل شیعه بودن فردوسی، از خاکسپاری پیکر فردوسی در گورستانِ مسلمانان جلوگیری کرد و ناچار او را در باغِ خودش درون شهرِ تابران طوس، نزدیک به دروازه‌ی شرقی رزان به‌خاک سپردند. آرامگاه او زیارتگاه اهل دانش و معرفت بود و با آن‌که بارها آن را با خاک یکسان کردند، از نو ساخته می‌شد.

• زمان: 02 ساعت 16 دقیقه
• نویسنده: وحید طلوعی
• گوینده: بهروز طالبی

ابوجعفر محمد‌بن جریر‌بن یزید‌بن کثیر‌بن غالب طبری مشهور به جریر طبری، زاده‌ی سال 224 در آمل همه‌چیزدان، مورخ، مفسر و فیلسوف ایرانی نویسنده کتاب تاریخ طبری مشهور به پدر علم، تاریخ و تفسیر است. جریر طبری در عین تاریخ‌نگار بودن مفسری پرتوان نیز بود، وی کتاب تاریخ طبری را نگاشت که در آن وقایع به ترتیب سال تنظیم شده و تا سال 302 هجری را در برمی گیرد. تاریخ طبری مرجع عمده تاریخ جهان و ایران است، همچنین این کتاب در واقع منبع عمده تمام کسانی واقع شده‌است که بعد از طبری به تالیف تاریخ اسلام پرداخته‌اند. طبری از سنین پیش از نوجوانی در زادگاهش طبرستان به فراگرفتن فنون و دانش از جمله مبحث علم و عرفان مشغول گردید. پس از فراگرفتن مقدمات علوم در 12 سالگی آمل را ترک و به ری رفت. طبری پس از مدتی عازم مصر شد و سه سال در آن دیار ماند و نزد پاره‌ای از دانشمندان آن‌جا شاگردی کرد. در سال 290 قمری به آمل سفر و از دیار خود دیدن کرد و پس از مدتی به بغداد بازگشت. طبری در بغداد ضمن آن که دانش خود را در فقه، تاریخ و حدیث تکمیل می‌کرد؛ شاگردانی نیز تربیت نمود و زمانی که در محله‌ی قنطره البردان بغداد زندگی می‌کرد، نگارش تاریخ خود را با نام تاریخ الرسل و الملوک که با نام تاریخ طبری شناخته می‌شود، آغاز کرد. او روزانه چهل برگ از تاریخ خود را گردآوری می‌کرد و نزدیک به چهل سال به نوشتن تاریخ طبری پرداخت. به این ترتیب که از 48 سالگی شروع به گردآوری نسخه‌های پراکنده سفرنامه‌ها نمود و از 65 سالگی به‌طور مستمر در بغداد یادداشت‌های پراکنده خود را به مدت 23 سال تنظیم کرد تا آن که پیش از مرگش آن را به پایان رساند. طبری در 28 شوال 310 هجری قمری در شهر بغداد درگذشت. خطیب بغدادی می‌نویسد: «در تشییع جنازهٔ او انبوهی از خلق که شمار آنان را جز خدا کسی نمی‌دانست، حضور یافتند و چندین ماه، شب و روز بر آرامگاهش نماز می‌گذاردند. گروه بسیاری از ارباب ادب و دیانت، اشعاری در رثای او سرودند».

• زمان: 02 ساعت 34 دقیقه
• نویسنده: امید فلاح آزاد
• گوینده: حامد حشمتی

ابوبکر محمد بن زکریا رازی، همه‌چیزدان، پزشک، فیلسوف و شیمی‌دان ایرانی‌ست. رازی آثار ماندگاری در زمینه‌ی پزشکی و شیمی و فلسفه نوشته و به‌عنوان کاشف الکل، جوهر گوگرد و نفت سفید مشهور است. به پاس زحمات فراوان رازی در داروسازی، روز پنجم شهریورماه، روز بزرگداشت محمد بن زکریای رازی نام‌گذاری شده‌است. زکریا در سال 251 هجری در ری زاده شد و دوران کودکی، نوجوانی و جوانی‌اش در این شهر گذشت. زکریا در جوانی عود می‌نواخت و گاهی شعر می‌سرود، بعدها به زرگری و سپس به کیمیاگری و در سنین بالا به فراگیری علم طب پرداخت. در ابتدا به کیمیا اشتغال داشت و پس از آنکه در این راه چشمش بر اثر کار زیاد با مواد تند و تیزبو آسیب دید، برای درمان چشم به پزشکی روی آورد. در کتاب‌های مورخان اسلامی آمده‌است که رازی طب را در بیمارستان بغداد آموخته‌است. در آن زمان، بغداد مرکز بزرگ علمی دوران و جانشین دانشگاه جندی‌شاپور بوده‌است. رازی برای آموختن علم به بغداد سفر کرد، مدتی نامعلوم در آن‌جا اقامت گزید و به تحصیل علم پرداخت و سپس ریاست بیمارستان «معتضدی» را بر عهده گرفت. پس از مرگ معتضد، خلیفه‌ی عباسی، به ری بازگشت و عهده‌دار ریاست بیمارستان ری شد و تا پایان عمر در این شهر به درمان بیماران مشغول بود. رازی در آخر عمرش نابینا شد، درباره‌ی علت نابینا شدن او روایت‌های مختلفی وجود دارد؛ ابوریحان بیرونی سبب کوری رازی را کار مداوم با مواد شیمیایی چون بخار جیوه دانست.

• زمان: 02 ساعت 09 دقیقه
• نویسنده: مریم مقبلی
• گوینده: بهروز طالبی

مولانا شمس‌الدین (کمال‌الدین) محمد وحشی بافقی یا به تعبیری وحشی بافقی متولد سال 939 هجری قمری در شهر بافق، و مردی وارسته، حساس، بلندهمت و گوشه‌گیر بود. وی تحصیلات مقدماتی خود را در زادگاه‌اش سپری نمود. وحشی در جوانی به یزد رفت و از دانشمندان و سخن‌گویان آن شهر کسب فیض کرد؛ پس از چند سال به کاشان عزیمت نمود و شغل مکتب‌داری را برگزید. وی غزل‌سرای بزرگی بود و در غزلیات خود از عشق‌های نافرجام، زندگی سخت، مصائب و مشکلات خود یاد کرده‌است. کلیات وحشی متجاوز از نه هزار بیت و شامل قصیده، ترکیب‌بند و ترجیع‌بند، غزل، قطعه، رباعی و مثنوی است. وی پس از روزگاری اقامت در کاشان و سفر به بندر هرمز و هندوستان، در اواسط عمر به یزد یا کرمان دقیقا مشخص نیست بازگشت و تا پایان عمر در این شهر زندگی کرد. پایان عمر وحشی بافقی، سال 991 هجری قمری ثبت شده‌است.