نویسنده ژان کلود کری یر

• زمان: 02 ساعت 01 دقیقه
• نویسنده: ژان کلود کری یر
• مترجم: اصغر نوری
• گوینده: آرمان سلطان زاده, مهبد قناعت پیشه, جمعی از گویندگان

تراسِ کری‌یر با مکالمه‌ای عادی بین یک زوج با نام‌های «مادلن» و «اتی‌ین» آغاز می‌شود. اما این مکالمه خیلی زود با جمله‌ای از مادلن به‌کل عوض می‌شود. مادلن تصمیم دارد که اتی‌ین را ترک کند و همین امروز، قرار به رفتن دارد. پیش از آن‌که اتی‌ین مسئله را تماماً هضم کند، سروکله‌ی یک زن مشاور املاک پیدا می‌شود که بنا به درخواست مادلن، برای اجاره‌ی آپارتمان مشتری آورده است. مشتری اول زن مسن یک تیمسار است. مشتری دوم «آقای آستروک» نام دارد و خصوصیات عجیب و گاه جالبی دارد. دوست او «موریس» هم مدتی بعد به آپارتمان می‌آید. عصر که می‌شود، زن تیمسار هم این بار با همسرش می‌آیند تا خانه را ببینند. هر فردی که وارد می‌شود، با خود ماجراها و مسائلی را هم وارد می‌کند. اما مسئله‌ی اتی‌ین و مادلن همچنان در جای خود باقی است. خانه‌ی این نمایش یک تراس هم دارد که به‌قول زن مشاور املاک بر ارزش ملک افزوده. اما این تراس، خود محلی می‌شود برای اتفاقاتی که توجیه برخی از آن‌ها برای آدم‌های نمایش کری‌یر دشوار است. نویسنده در این نمایش هفت شخصیت و هفت زندگی را به تصویر کشیده است. هفت نفری که هر یک انگار چیزی در زندگی خود کم دارند و با تمام وجود دنبال آن می‌گردند؛ اما افسوس که تلاششان بیهوده است و نمی‌توانند حفره‌های زندگی خود را پر کنند. ژان کلود کری‌یر در تراس با چیدمان دقیق کاراکترها، دیالوگ‌ها و اتفاقاتش، ترکیبی جذاب ساخته که بارها مخاطبش را به خنده وامی‌دارد و بارها هم او را در اندیشه‌های عمیق عرق می‌کند.

• زمان: 54 دقیقه
• نویسنده: ژان کلود کری یر
• مترجم: اصغر نوری
• گوینده: مهدی صفری, آرمان سلطان زاده

ژان کلود کری‌یر نمایش روال عادی را تنها با دو کاراکتر پیش می‌برد: یک خبرچین و یک کمیسر که هر دو در خدمت حکومتی تمامیت‌خواه کار می‌کنند. کمیسر، خبرچینش را احضار کرده، چراکه اعمالِ خودِ خبرچین را نیز به کمیسر لو داده‌اند. نویسنده در این اثر، نمایی از ترس و نکبتِ زندگی زیر سایه‌ی یک حکومت توتالیتر را به دست می‌دهد. در جهان آشنایی که کری‌یر در روال عادی خلق کرده، یک خبرچین هم از آن گزندی که خود عاملش بوده، جان به در نمی‌برد. حال می‌شود این ترس فردی و اجتماعی و نیز احساس عدم امنیت را به تمام شهروندان چنین جامعه‌ای تأمیم داد.