جستجوی پیشرفته

• زمان: 07 ساعت 06 دقیقه
• نویسنده: ماکسیم گورکی
• مترجم: علی اصغر هلالیان
• گوینده: تایماز رضوانی

یاکوف جداً منکر وجود خدا بود، او قطعات ریه‌‌ی خود را با آب دهان خون‌آلودی به اطراف می‌‎پاشید، با حرارت و حرص غریبی عقیده‌‎ی خود را به ثبوت می‌رسانید. می‌گفت: «اولاً من هرگز از روی شمایل خداوند آفریده نشده‌ام، من چیزی نمی‌دانم و نمی‌توانم... من آدم نیکوکاری نیستم، خیر نیستم، نیستم. ثانیاً یا خدا نمی‌داند چگونه به من سخت می‌گذرد و یا می‌داند و نمی‌تواند کاری انجام دهد. و بالاخره یا می‌داند و می‌تواند و نمی‌کند. سوم خدا عالِم و قادر به همه‌چیز نیست، بخشنده و مهربان نیست، ساده‌تر بگویم اصولاً نیست، وجود ندارد، وجود خارجی ندارد، خدا را فکر بشر ساخته است، همه‌چیز زاییده‌ی فکر آدمی است. زندگی ما هم با تفکر ساخته شده است. کسی نمی‌تواند مرا فریب دهد.»