جستجوی پیشرفته

• زمان: 09 ساعت 09 دقیقه
• نویسنده: حسن قاضی مرادی
• گوینده: تایماز رضوانی

حسن قاضی‌مرادی، در پیرامون خودمداری ایرانیان را در چهار فصل نوشته است. پس از مقدمه‌ای که یک شمای کلی از محتوای کتاب به دست شنونده می‌دهد، فصل نخست را با عنوان «فردگرایی و خودمداری» نوشته است. نویسنده در این فصل ابتدا در مورد فردگرایی سخن می‌گوید، سپس از فقدان فردگرایی در میان ایرانیان حرف می‌زند و در ادامه نیز مفهوم خودمداری را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد. فصل دوم «حکومت استبدادی و خودمداری ایرانیان» نام دارد. این فصل ابتدا به حکومت استبدادی می‌پردازد و بعد، ارتباط این نوع از حکومت را با خودمداری بیان می‌کند. در ادامه هم با تقسیم حکومت‌های استبدادی به دوران پیش از اسلام و پس از آن، نگاهی به این حکومت‌ها در ایران می‌اندازد. قاضی‌مرادی سومین فصل را با عنوان «ویژگی‌های خودمداری» شروع می‌کند. از شیوه‌ی زندگی می‌گوید و از استغراق در زندگی روزمره. برخی ویژگی‌های فکری در خودمداری را برمی‌شمرد و در این میان، از بینش روزمره، ذهنیت استبدادزده و بی‌اعتقادی سخن می‌گوید. سپس برخی ویژگی‌های کرداری در خودمداری را فهرست می‌کند و از سترونی و تقلید، تجاوزگری و خشونت و فساد حرف می‌زند. در نهایت هم برخی ویژگی‌های عاطفی در خودمداری یاد می‌شوند که به فقدان عشق و دوستی، ناامیدی، تحقیرشدگی و حس حقارت پرداخته می‌شود. آخرین فصل این کتاب «خودمداری در تقابل با حکومت استبدادی» است و حول مباحثی چون تضاد در حکومت استبدادی و خودمداری و نیز مواجهه‌ی منفعلانه‌ی خودمداری با حکومت استبدادی می‌چرخد. پایان‌بخش در پیرامون خودمداری ایرانیان هم پی‌گفتاری است تحت عنوان «به‌سوی استقرار جامعه‌ی مدنی».