جستجوی پیشرفته

• زمان: 04 ساعت 48 دقیقه
• نویسنده: کری تیلر
• مترجم: میعاد بانکی
• گوینده: سحر بیرانوند

کُری تیلور مُردن را مدتی پیش از مردنش نوشت. او در این اثر از اندوهی نوشته که وقتی متوجه ابتلایش به سرطان شده، گریبانش را گرفته. از سال‌ها مبارزه با این بیماری مرگ‌آسا و تلاشش برای زندگی. از افکار و حالاتش، از ترس‌هایش، از باورهایش، از احساسش نسبت به مرگ و همین‌طور به زندگی، از کودکی، نوجوانی و از مرگ پدر و مادرش. از تصمیمش برای خودکشی اما ایستادن سمت زندگی، از نوشتن و هرآن‌چه باعث می‌شود زندگی با تمام دردها و مشقاتش به زیستن بیارزد. تیلور مردن را با فصل «دلواپسی» آغاز می‌کند که بیشتر بر احوال حالش تمرکز داشته و در عینِ شجاعت، ترس از مواجهه‌ی مستقیم با مرگ است. سپس در فصل «خاک و خاکستر» به گذشته‌هایش نقب می‌زند؛ به کودکی و نوجوانی. آن‌جا که ریشه‌ی تمام ترس‌ها و وابستگی‌ها، خشم‌ها و شادی‌ها نهفته است. سپس در فصل «پایان‌ها و آغازها» به اکنون برمی‌گردد. به آن‌چه مشغول انجامش بود: مردن. و می‌نویسند تا آن‌جا که واژه‌هایش همچون نفس‌هایش به آخر برسند و در مواجهه با قطعیت وحشت‌آور مردن، زبانش بند بیاید و نای صحبت را از او بگیرد. و تا آن‌جا که همچون در سینما، فیلم تمام شد و تصویری سیاه بر پرده از خود باقی گذارد.