جستجوی پیشرفته

• زمان: 04 ساعت 39 دقیقه
• نویسنده: هکتور گارسیا, فرانسیس میرالز
• مترجم: شراره معصومی
• گوینده: سلمان ظاهری

هکتور و فرانسیس نخستین بار یک‌دیگر را در شبی بارانی و در شهر توکیو از نزدیک دیدند و ایده‌ی خلق کتاب «ایکیگای» در همان شب شکل گرفت. هر دو آثار یک‌دیگر را خوانده بودند و کمابیش دیگری را می‌شناختند. دیدارها و گفتگوهای این دو نفر ادامه پیدا کرد و محور صحبت‌هایشان هم «معنای زندگی» بود. آن‌ها در تلاش بودند تا آن‌چه «ویکتور فرانکل» در کتاب ارزشمند «انسان در جست‌وجوی معنا» گفته را در عمل تحقق بخشند. تا آن‌که پای واژه‌ی «ایکیگای» به یکی از گفت‌وگوهایشان باز می‌شود. این اصطلاح ژاپنی که تقریباً «شادی مشغولیت دائمی» ترجمه‌ می‌شود، چیزی است شبیه به معنادرمانی و حتی شاید فراتر از آن. شهر اوکیناوای ژاپن بیش از هر جایی توجه نویسندگان را جلب می‌کند؛ شهری که بالاترین میانگین طول عمر جهان را دارد. گارسیا و میرالز به اوکیناوا می‌روند و با بسیاری از افراد بالای صد سال (که تعدادشان اصلاً کم نیست)، مصاحبه می‌کنند و از آن‌ها درباره‌ی معنا و فلسفه‌ی زندگی می‌پرسند و نتیجه‌ی شگفت‌انگیز تلاش‌هایشان را در این کتاب منتشر می‌کنند؛ نخستین کتابی که مردم سراسر جهان را با «ایکیگای» آشنا کرد. این دو نویسنده سه سال بعد از این کتاب، پروژه‌ی مشترک دیگری نیز داشتند که نتیجه‌اش کتابی است به نام «ایچیگو ایچی».