جستجوی پیشرفته

• زمان: 06 ساعت 32 دقیقه
• نویسنده: ریشارد کاپوشچینسکی
• مترجم: بهرنگ رجبی
• گوینده: امید تقوی

این خود قدرت حاکم است که موجب بروز انقلاب می‌شود. قطعا آگاهانه این کار را نمی‌کند، اما سلوک و نحوه‌ی حکمرانی‌اش نهایتا محرک انقلاب می‌شود. این اتفاق وقتی می‌افتد که نوعی احساس مصونیت میان طبقه‌ی حاکم ریشه می‌دواند: «دیگر مجاز به انجام هرکاری هستیم و می‌توانیم هر کاری دلمان بخواهد، بکنیم.» البته توهم است، اما مبنای منطقی مشخصی دارد. تا مدتی واقعا هم به نظر می‌آید می‌توانند هر کاری دلشان بخواهد بکنند. رسوایی از پی رسوایی و قانون‌شکنی از پی قانون‌شکنی بی‌مجازات می‌ماند. مردم ساکت می‌مانند، صبور و محتاط. می‌ترسند و هنوز تصوری از نیروی خودشان ندارند. اما هم‌زمان حساب جزءبه‌جزء همه‌ی بی‌عدالتی‌ها را پیش خود نگه می‌دارند؛ حسابی که بناست در یک لحظه‌ی خاص جمع بسته شود. انتخاب این لحظه، شگرف‌ترین معمایی است که تاریخ به خود دیده است.

• زمان: 02 ساعت 03 دقیقه
• نویسنده: مارتین مک دونا
• مترجم: بهرنگ رجبی
• گوینده: کامیار محبی, آرمان سلطان زاده, جمعی از گویندگان

مک‌دونا «مراسم قطع دست در اسپوکن» را در سال 2010 نوشت. در همان سال هم در برادوی با بازی هنرپیشه‌های مطرحی چون «کریستوفر واکن»، «سم راکوِل»، «آنتونی مکی» و «زویی کازان» به روی صحنه رفت و واکنش‌های مثبتی را به دنبال داشت. این نمایش، روایتگر داستان مردی چهل و چند ساله به نام «کارمایکل» است که عده‌ای در نوجوانی دستش را قطع کرده‌اند و از آن پس، یک هدف را در زندگی دنبال کرده است: پیدا کردن دست قطع‌شده‌اش! دستی که زمانی جزئی از او بوده و حالا، سال‌هاست که تلاش برای یافتنش، کارمایکل را به موجودی بی‌رحم و عجیب بدل کرده است. ماجرا از جایی اوج می‌گیرد که زوجی به نام‌های «توبی» و «مریلین» ادعا می‌کنند دست کذایی را پیدا کرده‌اند و برای فروش آن با کارمایکل وارد مذاکره می‌شوند.

• زمان: 05 ساعت 33 دقیقه
• نویسنده: ترومن کاپوتی
• مترجم: بهرنگ رجبی
• گوینده: محسن زرآبادی پور

اضطراب، همچنان که هر روان‌پزشکِ گران‌قیمتی به‌تان خواهد گفت، حاصلِ افسردگی است؛ اما افسردگی، همچنان که همان روان‌پزشک در جلسه‌ی دوم و بعد دریافت حق‌ویزیتِ بعدی آگاه‌تان خواهد کرد، حاصلِ اضطراب است. تمامِ بعدازظهر را در این چرخه‌ی پُرملال دور زدم. دمِ غروب دیگر دو خوره با‌هم همراه شده بودند؛ اضطراب که با افسردگی آمیخت، نشستم و زُل زدم به اختراعِ جنجالی آقای بِل، ترسان از لحظه‌ای که بالاخره باید شماره‌ی مُتل پرِیری را می‌گرفتم و صدای جیک را می‌شنیدم که تأیید می‌کرد دایره از پرونده کنارش گذاشته. -ا ...