کتاب صوتی صلحی که همه ی صلح ها را بر باد داد

نویسنده‌ی صلحی که همه‌ی صلح‌ها را بر باد داد
«دیوید هنری فرامکین» مورخ، حقوق‌دادن و نویسنده‌ی آمریکایی است که بین سال‌های 1932 و 2017 می‌زیست و شهرت را بیشتر مدیون مطالعاتش درباره‌ی خاورمیانه است؛ مطالعاتی که بیش از هرچیز در کتاب ارزشمند «صلحی که همه‌ی صلح‌ها را بر باد داد» نمود یافته است. فرامکین چند کتاب دیگر نیز نوشته است که «چه می‌شد اگر؟ تصورات پیشروترین مورخان نظامی»، «آخرین تابستان اروپا: چه کسی جنگ بزرگ را در سال 1914 شروع کرد؟»، «پادشاه و کابوی: تئودور روزولت و ادوارد هفتم، هم‌دستان پنهان»، «راه دنیا: از طلوع تمدن‌ها تا آستانه‌ی قرن بیست‌ویک» و «در زمانه‌ی آمریکایی‌ها: فرانکلین روزولت، ترومن، آیزنهاور، مارشال، مک‌آرتور؛ نسلی که نقش آمریکا در جهان را تغییر داد» برخی از دیگر آثار مهم او هستند. اما با همه‌ی این‌ها صلحی که همه‌ی صلح‌ها را بر باد داد، همچنان مهم‌ترین کتاب دیوید فرامکین است که علاوه بر جلب تحسین بسیاری از منتقدان، نام او را تا مرحله‌ی نهایی برندگان دو جایزه‌ی معتبر «حلقه‌ی منتقدان کتاب» و «پولیتزر» بالا بردند.
 
فروپاشی امپراتوری عثمانی و شکل‌گیری خاورمیانه‌ی معاصر
خاورمیانه‌ای که امروزه در عنوان‌های خبری نامش را می‌شنویم، محصول تصمیمات متفقین در جنگ جهانی اول و پس از آن است. فرامکین در این اثر کوشیده این داستان پرشاخ‌وبرگ را نقل کند که چرا و چگونه -و با چه بیم‌ها و امید‌ها، عشق‌ها و نفرت‌ها، اشتباه‌ها و سوءتفاهم‌ها- این تصمیم‌ها گرفته شده‌اند. نویسنده پس از ادای یک مقدمه، کتاب خود را در شصت‌ویک فصل آورده که در دوازده بخش کلی تقسیم‌بندی شده‌اند. بخش اول در چهارراه تاریخ نام دارد. دومین بخش تحت عنوان کیچِنر: نگاه به آینده تحریر شده. بخش‌های سوم و چهارم بریتانیا در باتلاق خاورمیانه و براندازی نام دارند. بخش‌های شش و هفت تحت عناوین متفقین در حضیض اقبال و دنیاهای تازه و ارض‌های موعود تیتربندی شده‌اند. فصل‌های بعدی حمله به خاورمیانه، غنایم جنگی و چون آب‌ها از آسیاب افتاد... نام دارند. بخش دهم و یازدهم طوفان بر فراز آسیا و بازگشت روسیه به خاورمیانه نام گرفته‌اند و توافق 1992 خاورمیانه عنوان آخرین بخش از این کتاب است.
 
گوشه‌هایی از کتاب
نخست‌وزیر به اعضای دولتش گفت وقتی از آینده‌ی ممالک عثمانی صحبت می‌کنید، «شبیه یک دسته دزد دریایی می‌شوید». اما او کسی نبود که علیه آن‌ها موضع بگیرد. اسکوئیت گفت من با نظر گرِی موافقم که می‌گوید «همین حالا هم به اندازه‌ای که بتوانیم اداره کنیم سرزمین داریم»، با این حال خودمان را «وکلای آزاد»ی نمی‌بینم که مجاز باشیم از بیش‌ترگرفتن خودداری کنیم: «اگر ما اجازه دهیم دولت‌های دیگر بر سر ترکیه با هم مسابقه بگذارند و خودمان کناری بایستیم، وظیفه‌مان را درست انجام نداده‌ایم.»
قدرت‌های اروپایی آن زمان بر آن بودند که باید نوعی نظام حکومتی مصنوعی در خاورمیانه به وجود آورند تا اساس موجودیت سیاسی آسیای مسلمان را تغییر دهند. از این رو، خاورمیانه به مجموعه‌ای از کشورهایی تبدیل شد که هنوز که هنوز است ملت نشده‌اند.
عراق و کشوری را که اکنون اردن نام دارد انگلیسی‌ها اختراع کردند؛ مرزها را سیاستمداران انگلیسی، بعد از جنگ جهانی اول، در نقشه‌ای خالی کشیدند. حدود عربستان و کویت و عراق را یک کارمند دولت انگلیس در سال 1922 تعیین کرد و مرزهای میان مسلمانان و مسیحیان را فرانسه بین سوریه و لبنان، و روسیه بین ارمنستان و آذربایجان شوروی، کشید.
 
کتاب صوتی صلحی که همه‌ی صلح‌ها بر باد داد
کتاب صوتی «صلحی که همه‌ی صلح‌ها را بر باد داد» اثر «دیوید فرامکین» نتیجه‌ی همکاری نشر صوتی آوانامه و «نشر ماهی» است که با ترجمه‌ی «حسن افشار» و خوانش «مهدی صفری» تولید و منتشر شده است.