صدابردار یحیی محسن پور

• زمان: 02 ساعت 30 دقیقه
• نویسنده: ساموئل بکت
• مترجم: بهروز حاجی محمدی
• گوینده: آرمان سلطان زاده, مهبد قناعت پیشه, جمعی از گویندگان

«در انتظار گودو» اثری عجیب و یکی از مشهورترین آثار ادبیات نمایشی جهان، درباره‌‌ی پوچی زندگی است. ساموئل بکت در نمایشنامه‌ی «در انتظار گودو» سرگردانی بشر امروز را به تصویر کشیده است. او در دو شخصیت اصلی این نمایش به نام‌های «استراگون» و «ولادیمیر» انتظار پوچ و بی‌نتیجه برای آمدن شخصی به نام گودو را به گونه‌ای نوشته که هر بار که این دو نفر از آمدن گودو ناامید می‌شوند سلسله عواملی دست به دست هم می‌دهد تا امیدی واهی در این دو نفر آن‌ها را به ادامه‌ی این انتظار بکشاند. محل قرار استراگون و ولادیمیر با گودو روی تلی خاک کنار یک درخت است. استراگون فردی سربه‌هوا و بی‌توجه است که دچار حواس‌پرتی است و دائم حوادثی که اتفاق می‌افتد را از یاد می‌برد. ولادیمیر دقیق‌تر از او و نسبتا محتاط‌تر است. او استراگون را به صبر کردن برای آمدن گودو تشویق می‌کند.

• زمان: 02 ساعت 51 دقیقه
• نویسنده: هنریک ایبسن
• مترجم: بهزاد قادری
• گوینده: آرمان سلطان زاده, آزاده رادمهر, جمعی از گویندگان

داستان عروسک‌خانه از شهری در دانمارک و حوالی کریسمس روایت می‌شود؛ از خانه‌ی زوجی به نام هلمر. توروالد هلمر حقوق‌دان است و داستان بیشتر حول احوال همسرش نورا می‌گردد. در ابعاد زمانی نخستین اجراهای این نمایش، آن را می‌توان اعتراضی دانست به تئاترهای خوش‌ساخت، بی‌آزار و عامه‌پسند که از زندگی میان‌مایگان برخاسته. عروسک‌خانه‌ی ایبسن، روایتی از بی‌هویتی است. از زنی که یک عمر هویت خود را به ارزش‌های دیگران گره زده و انگار در میان خواسته‌های اطرافیان، «خود» را گم کرده است. ایبسن با تعلیقی پرکشش، فریب و پنهان‌کاری میان زن و شوهر و البته با پایان‌بندی غیر قابل انتظارش، چون بادی گرد تئاترهای مرسوم زمانه‌اش را کنار زد و همان‌طور که خودش را شاعری می‌دانست که رسالتش «توصیف آدمی» است، بی‌آن‌که به دام آوازه‌گری و فلسفه‌بافی بیفتد، از هویت، حقیقت و تنهایی آدمی سخن می‌گوید و مخاطب را نیز به تأمل وادار می‌کند.

• زمان: 03 ساعت 26 دقیقه
• نویسنده: آرتور میلر
• مترجم: حسن ملکی
• گوینده: مریم پاک ذات, میثم مجاوری, آرمان سلطان زاده

هیچ‌کس جرأت نداره این مرد رو سرزنش کنه. شماها نمی‌فهمید: ویلی یه فروشنده بود. برای یه فروشنده، زندگی آخر خط نداره. اون پیچ تو مهره نمی‌کنه، از قانون حرف نمی‌زنه، یا نسخه برای مریضیت نمی‌ده. یه مردیه که کیلومترها دور از خونه، در اوج غصه هم که باشه، زندگیش بسته به یه لبخند و کفشیه که برق بزنه. و وقتی که دیگه کسی جواب لبخندش رو نده؛ اون‌وقت زلزله می‌شه. کافیه چهار تا لک بیفته به کلاهت، دیگه کارت تمومه. هیچ‌کس جرأت نداره این مرد رو سرزنش کنه. فروشنده باید رؤیا ببافه، پسر. این ذات این رشته‌ست.