گری وینر در کتاب «آمریکا و روسیه» تاریخچه‌ی روابط این دو کشور را در تمام طول تاریخ بررسی می‌کند و وقایع مهمی که هریک از این دو کشور درگیر آن شدند و بر روابط فی‌مابین آن‌ها اثرگذار بوده را تحلیل می‌نماید. وینر از جنگ‌های کلامی و جنگ سرد آغاز می‌کند. سپس آغاز روابط روسیه و آمریکا را از نظر می‌گذارند. از آثار استقلال آمریکا، جنگ داخلی آمریکا و جنگ‌های ایالات متحده در ویتنام و افغانستان بر روابط این کشور با روسیه سخن می‌گوید. از سوی دیگر، اثرگذاری انقلاب روسیه، شکل‌گیری روسیه‌ی کمونیستی و افول اتحاد شوروی در آمریکا را مورد بررسی قرار می‌دهد. از نقش‌ها و ارتباط این دو کشور حین جنگ جهانی اول و دوم می‌گوید و همین‌طور دخالت‌هایی که هر کدام از این دو ابرقدرت در سیاست‌های کشور مقابل داشته‌اند. نویسنده از جوانب بسیارِ دیگری نیز حرف می‌زند تا می‌رسد به قرن حاضر. در این بخش، وینر از مسائل پیچیده اما در عین حال جذاب، میان آمریکا و روسیه می‌گوید: از ارتباط پوتین و ترامپ، نقش روسیه در انتخابات 2016 آمریکا و از مناظره‌های ترامپ و هیلاری کلینتون که پیش‌تر سابقه‌ی درگیری با پوتین را داشته است. همه‌ی این‌ها کتاب «آمریکا و روسیه» را به اثری خواندنی بدل می‌کنند. اثری که حقایق مهمی را با روایتی جذاب برای مخاطب خود بیان می‌کند.
شوخی با نظامی‌ها مجموعه‌ای است از چهارده داستان کوتاه که با بیان طنزگونه و از نظرگاه‌هایی بدیع به مسائلی جدی می‌پردازد. از جنگ می‌گوید و حوادث عظیم تراژیک و دردناک، از مرگ و از مضحکه گرفتن این زندگی. معروف در این کتاب، با مخاطبش شوخی می‌کند اما در عین حال با صدایی تازه و انگار از منظری نادیده به مقوله‌های شاید عادی می‌نگرد و این، صدایی است که باید شنیده شود. عنوان داستان‌های کتاب عبارتند از: شوخی با نظامی‌ها، گاوباز، گرامافون، جوک، سینما، بیسکویت، حمال، سندرم خواب‌های دیگران، آکواریوم، شخصیت دیگر، ساعت زنگ‌دار، قوطی مربا، پرده و خوان و آوسا.
جنگ کره میان کره‌ی جنوبی که آن زمان با نام «جمهوری کره» شناخته می‌شد و کره‌ی شمالی که «جمهوری دموکراتیک خلق کره» خوانده می‌شد، در میانه‌ی قرن بیستم شکل گرفت. این جنگ که گاهی از آن با عنوان «جنگ فراموش‌شده» یاد می‌شود، تنها جنگ میان دو کره نبود. سازمان ملل به هدایت آمریکا از کره‌ی جنوبی پشتیبانی می‌کرد و از سوی دیگر کره‌ی شمالی حمایت چین و شوروی را داشت. جنگ کره سه سال طول کشید و با امضای پیمان ترک مخاصمه‌ی کره در سال 1953 پایان یافت. این جنگ را می‌توان مهم‌ترین جنگ میان غرب و کمونیسم دانست. جنگی که ویرانی و تخریبی هولناک و میلیون‌ها کشته از آن بر جا ماند، اما با همه‌ی این تفاصیل، به عنوان جنگی ناشناخته باقی مانده است. هر دو طرف مخاصمه، مدعی پیروزی در این جنگ هستند؛ در حالی که هر دو طرف احساس می‌کنند که بازنده بوده‌اند.
مجموعه‌ی یازده داستان کوتاه
«سارای همه» مجموعه‌ای است از یازده داستان کوتاه. کتاب از داستانی به نام هاله شروع می‌شود. با داستان‌های هیولا، آرش، مونتاژ، سفید، تلویزیون، زیبا، بازی، تاریک روشن و ممنوع ادامه می‌یابد و با داستانی هم‌نام کتاب یعنی سارای همه پایان می‌یابد. ماجرای هر کدام از داستان‌ها از دیگر قصه‌ها جداست؛ هرچند برخی از اسامی در داستان‌های مختلف تکرار می‌شوند. فضای اصلی کتاب را موضوعات اجتماعی شکل داده است اما داستان‌ها گاهی عناصری خیال‌انگیز هم به‌خود می‌گیرند و نوعی کیفیت سوررئال می‌یابند. این شکل‌بندی به‌همراه نثر گیرای فرشته احمدی، مجموعه‌داستان سارای همه را به اثری شنیدنی و جذاب بدل کرده است.
پیش از این گردش اطلاعات به سختی انجام می‌شد، در اختیار و کنترل گروه‌های خاص و به نسبت کوچک بود، اما با ورود اینترنت این روند تغییر کرد و امروزه هر فردی با یک کامپیوتر و یا حتی گوشی تلفن همراه، می‌تواند به اطلاعات مورد نیاز با اتصال به اینترنت دسترسی داشته باشد. در کنار دسترسی آسان به اطلاعات، اینترنت باقی امورات زندگی روزمره از جمله ارتباطات، خرید، کار و حتی تحصیل را دگرگون کرده است.
نویسنده هر متن را نوعی پرتاب می‌داند؛ پرتابی که نتیجه‌اش قابل پیش‌بینی نیست. به این منظور که نویسنده، نمی‌تواند سرنوشت اثرش را از پیش تعیین کند و تنها می‌تواند ایده‌ها و تفکراتش را به اذهان مخاطبان پرتاب کند. با این تفاصیل و به‌زعم مؤلف، «پرتاب‌های فلسفه» نه‌تنها پرتاب خودِ فلسفه به میانه‌ی زمانه و تمام زمان‌ها، بلکه پرتاب‌هایی است که به دست فلسفه صورت پذیرفته است. این نه نویسنده، بلکه فلسفه است که پرتاب می‌کند؛ نه‌تنها متن را، که حتی خودِ نویسنده را. محمدمهدی اردبیلی در این اثر مجموعه‌ای از یادداشت‌ها کوتاه و تأمل برانگیز را از حوزه‌های گوناگون گردآورده و با دید فلسفی به آن‌ها نگریسته است. یادداشت‌های او گاه می‌توانند دید تازه‌ای از موضوع مورد بحث به مخاطب دهند و گاه سررشته‌ای از افکار را به دست شنونده بدهند که خود منجر به تفکر دوچندان شوند.
داریا رمان «داستان اضطراب من» را پس از ابتلا به سرطان و رویارویی با شیمی‌درمانی و عوارض آن نوشته است. داستان برگرفته از زندگی شخصی و تجربه‌های نویسنده است، اما در قالب رمانی جذاب روایت شده است. داستان به صورت اول شخص از زبان زنی میان‌سال به نام «لئا» که درگیر سرطان است روایت می‌شود. او که پس از آگاهی از ابتلایش به سرطان، زندگی خود را دگرگون شده می‌بیند، از ترس‌ها، ناکامی‌ها، عاشقی‌ها و سرخوردگی‌ها و از همه مهم‌تر داستان اضطراب ناشی از مواجهه با سرطان را در داستانش بازتاب داده است.
.
امروزه بر کسی پوشیده نیست که وعده‌ی آن آرمان‌شهر، راه به کدام سو برده است. ماساجی ایشیکاوا و خانواده‌اش هم پس از پا گذاشتن به خاک آن سرزمین موعود، چندان طول نکشید تا دریابند خود را اسیر چه جهنمی کرده‌اند. شهروندان کره‌ی شمالی، خود در حداقل رفاه زندگی می‌کنند و کمترین حقوقی ندارند. اما راوی رودخانه‌ی تباهی و خانواده‌اش که به‌عنوان مهاجر در کره‌ی شمالی پذیرفته شده بودند، از همان رفاه حداقلی هم محروم بودند و پست‌ترین و دشوارترین نوع زندگی را تجربه می‌کنند. این حیات کُشنده، سال‌های سال ادامه یافت و ایشیکاوا هرقدر بزرگ‌تر شد، کوله‌بار رنج‌هایش سنگین‌تر شد. او شرح کاملی از جنبه‌های مختلف زندگی خفت‌بارش در کره‌ی شمالی را در رودخانه‌ی تباهی رپایت کرده است و خاطراتی را یادآوری می‌کند که گاه به‌قدری تأثرآور و دردناک هستند که تصور چنین روزگار ناهمواری هم دشوار است. همه‌ی این‌ها او را به نقطه‌ای می‌رساند که راهی جز فرار از کره‌ی شمالی پیش روی خود نمی‌بیند و سرانجام سال 1996 از آن زندان بزرگ می‌گریزد.
املاک رابینسون مجموعه‌ی ده داستان کوتاه است. این داستان‌ها عبارتند از: نجات‌یافته، دوباره نگاه کردن، سفر، زمستان‌کش، همه‌ی آن‌ها، کاشف از فاصله‌ی دور، دومی، شاهد اشیای خاموش، متر و املاک رابینسون. نویسنده برای روایت داستانش خود را محدود نمی‌کند، گاهی به جای اسامی انسانی برای شخصیت‌های داستانش از نام حیوانات مانند خرس، کرگدن، کرم، خرگوش و … استفاده می‌کند. گاهی داستان از نامه‌ی یک مامور به رییس‌اش روایت می‌شود و یک متر سوژه‌ی داستان می‌شود.
کتاب «پاتریسیا» از سه تک‌گویی تشکیل می‌شود. روایت اول و سوم کتاب خطاب به پاتریسیا نوشته شده‌اند و دومین بخش، از زبان خود پاتریسیا روایت می‌شود. در بخش اول یک مرد آفریقایی مهاجر به نام «ژان آیریتیمبی» شرح حال خودش را می‌گوید. از سختی‌های زندگی در غربت می‌گوید، از دوری خانواده‌اش، از تلاش‌های بی‌ثمرش برای پیشرفت و از آن‌چه میان پاتریسیا و او اتفاق می‌افتد؛ و همین‌طور از اشتباه‌هایش. بخش دوم را پاتریسیا روایت می‌کند. او که زنی فرانسوی است، داستان آیریتیمبی را ادامه می‌دهد اما این‌بار اتفاق‌ها را از نظرگاه او می‌بینیم و نظرهایش را درباره‌ی گذشته و آینده می‌شنویم و همین‌طور مسائل بحرانی‌ای که پاتریسیا به‌واسطه‌ی مردِ داستان درگیرشان شده است. سومین بخش کتاب از قول دختر ژان آیریتیمبی یعنی ونسا بیان می‌شود. ونسا نیز وجوه تازه‌ای از داستان را برای مخاطب باز می‌کند و از تقلای یک کودک برای یافتن انگیزه و دلیل در این دنیای ناهموار سخن می‌گوید.
